معنی شعر ای میهن فارسی دوازدهم ✔ صفحه ۱۱۷ - همیار آموزش

آرایه های ادبی شعرخوانی ای میهن فارسی دوازدهم

معنی فارسی دوازدهم / شعرخوانی: ای میهن!

معنی:
ای وطن! همه وجود من با نام تو گِره خورده و وجودم وابسته به تو است. ای وطن! وجود من سرشار از عشق به تو است.
قلمرو زبانی:
*تنیده: درهم بافته
تار: نخهای عمودی پارچه
پود: نخ های افقی پارچه
لبریز: سرشار
بیت: شش جمله
لبریز: نقش مسند.
قلمرو ادبی:
تار و پود: مجاز از تمام وجود
ای میهن: تشخیص و استعاره
میهن: آرایه تکرار
واج آرایی «ت» ، «ن».

معنی:
ای وطن! تو مرا از نابودی بیرون آوردی و به من هویت دادی و مرا با محبّت در خودت پرورش دادی. تمام هستی ام فدایت باد!
قلمرو زبانی:
بیت: پنج جمله
فدا: نقش مسند
نابودی و مهر: نقش متمّم
«-َم» در بودم: نقش مفعول
«-َم» در نبودم: نقش مضافٌ الیه.
قلمرو ادبی: بود و نبود: تضاد، جناس ناقص افزایشی و مجاز از تمام هستی و وجود
ای میهن: تشخیص و استعاره
میهن: آرایه تکرار.

معنی:
ای وطن! در هر حالتی، در مهمانی یا زندان، در شادی یا غم، من عاشق تو بودم
قلمرو زبانی:
ماتم: غم، اندوه
بیت: چهار جمله
مجلس و زندان و شادی و ماتم و حالت و تو: نقش متمّم.
قلمرو ادبی:
مجلس و زندان – شادی و ماتم: تضاد و تناسب و مجاز از همه حال
ای میهن: تشخیص و استعاره
میهن: آرایه تکرار.

معنی:
ای وطن! در هر حالتی که باشم؛ چه در مستی چه در هشیاری، چه در خواب چه در بیداری، همه عشق و علاقه ام به تو است.
قلمرو زبانی: بیت: هفت جمله
روی: نقش نهاد
مست و هشیار و خواب و بیدار و سوی: نقش مسند
«-َم» در سجودم: نقش مضافٌ الیه.
قلمرو ادبی:
مست و هشیار – خواب و بیدار: تضاد و تناسب
واج آرایی «ر»
روی سجود به سوی کسی داشتن: کنایه از احترام و تعظیم
ای میهن: تشخیص و استعاره
اگر – میهن: آرایه تکرار.

معنی:
ای وطن! در وجود و اندیشه من، هیچ گُلی زیباتر از تو نیست. من دلم را آزمودم، این بهترین جای دنیاست.
قلمرو زبانی:
بیت: چهار جمله
گیاهی و من: نقش نهاد
زمین: نقش مفعول
گل: نقش متمّم
«-َت» در رویت: نقش مضافٌ الیه.
قلمرو ادبی:
دشتِ دل–گُلِ رو: اضافه تشبیهی
زمین: استعاره از دل
دشت وگل: تناسب
ای میهن: تشخیص و استعاره
میهن: آرایه تکرار
واج آرایی«ز».