معنی حکایت اندرز پدر فارسی هفتم ✅ صفحه ۱۷ - همیار آموزش

معنی حکایت اندرز پدر فارسی هفتم صفحه ۱۷

معنی فارسی هفتم / حکایت:  اندرز پدر

معنی کلمات حکایت اندرز پدر فارسی هفتم

ایام: روزها	رحمه الله علیه: خداوند او را رحمت کند
طفولیت: خردسالی	دو گانه: نماز صبح
متعب‍د: عبادت کننده	به: بهتر
دیده: چشم	بگزارد: به جای اورد
گویی: انگار	در پوستین خلق افتادن کنایه از غیبت کردن است
مصحف: کتاب اسمانی/قران	سربر نمیدارد: کنایه از بیدار نمی شود
طایفه: گروه	–

کلمات هم خانواده حکایت اندرز پدر فارسی هفتم

ایام: یوم، یومیه
طفولیت: طفل، اطفال
مصحف: صحیفه، صحف

معنی حکایت اندرز پدر فارسی هفتم

✅ یاد دارم که در ایام طفولیت، متعبد و شب خیز بودم.
معنی: یادم هست که در دوران کودکی، شب ها بر می خاستم و به عبادت خدا می پرداختم.

✅ شبی در خدمت پدر – رحمه الله علیه – نشسته بودم و همه شب، دیده بر هم نبسته و مُصحف عزیز بر کنار گرفته و طایفه‌ای گرد ما خفته.
یکی شب در حضور پدرم که رحمت خدا بر او باد، نشسته بودم و تمام شب بیدار بودم و قرآن مجید را در آغوش گرفته بودم و گروهی در اطراف ما خوابیده بودند.

✅ پدر را گفتم: از اینان، یکی سر بر نمی‌دارد که دوگانه‌ای بگزارد. چنان خواب غفلت برده‌اند که گویی نخفته‌اند که مرده‌اند.
معنی: به پدرم گفتم: از این افراد حتی یکی هم بیدار نمی شود که نماز صبح بخواند. آن چنان در خواب غفلت و بی خبری فرو رفته اند که انگار در خواب نیستند، بلکه مرده اند.
سر بر نمی‌دارد : کنایه از بیدار نمی شود.
گویی نخفته اند که مرده اند : تشبیه خوابیدن به مردن

✅ گفت: جان پدر! تو نیز اگر بخفتی، بِه از آن که در پوستینِ خلق، اُفقی.
معنی: پدرم گفت: عزیز پدر! تو هم اگر بخوابی، بهتر از آن است که پشت سر مردم غیبت کنی.(خوابیدن و عبادت نکردن بهتر از بیدار ماندن و بدگویی از مردم است.)
در پوستین خلق افتادن : کنایه از غیبت کردن است
جان پدر : منادا (بدون حرف ندا)
گلستان سعدی

در بخش بالا از سایت همیار برای شما ، معنی حکایت اندرز پدر فارسی هفتم ✅ صفحه ۱۷ را قرار دادیم پیشنهاد میشود برای بخش بعدی از معنی کلمات درس دوم فارسی هفتم و برای بخش قبلی از معنی درس اول فارسی هفتم استفاده نمایید.