جواب صفحه ۳۱ نگارش نهم - همیار آموزش

نگارش نهم صفحه ۳۱
/ درس دوم نگارش نهم/ در این بخش از همیار پاسخ صفحه ۳۱ نگارش کلاس نهم را قرار داده ایم؛ دانش‌آموزان میتوانند با استفاده از این بخش مهارت‌های نوشتاری خود را بهبود ببخشند.

جواب صفحه ۳۱ نگارش نهم

به دلخواه، موضوعی را بر گزینید و به هنگام نگارش از همه گونه های کاربرد واژگانی (مترادف، متضاد، شبکه معنایی، گسترش واژه و تنوع افعال)، بهره بگیرید.
(ما برای شما چند موضوع زیبا در همیار آماده کرده‌ایم. از یکی موارد زیر استفاده کنید.)

جواب:
موضوع: تلخ و شیرین زندگی
مقدمه:
زندگی پر از فراز و نشیب است پر از مشکلات و سختی ها و پر از انسان هایی که با محبت هستند و یا بی رحم هستن که موجب آسایش یا بی قراریت میشوند. در زندگی همه ما با چنین افرادی مواجه میشویم.
بدنه:
وقتی به گذر زمان نگاه میکنم چیزی که ذهنم را مشغول میکند این است که عمرم گذشته و نفهمیدم این مدت چگونه گذشت ولی الان دارم مینویسم از تمام لحاظ خوبی که رقم خورد، غصه های زیادی داشتم و الان برایم خاطره ای بیش نیستند، بهاران زیبایی که گذشت، زمستان های سرد و غمگینی که برایم خاطره شده و هر چی بوده گذشته با همه تلخی و شیرینیش، زندگی من گاهی به شیرینی عسل و بوده و گاهی به تلخی چایی که بدون قند خورده شده در زندگیم تمام سکوت هایی که کردم گذشت اما الان با خودم پیمان بسته ام که همیشه مثل بهار باشم و زمستان را از دلم بیرون کنم.
زندگی همیشه خوب نیست و همیشه بد نیست، باید در لحظه زندگی کنیم و این خوبی ها را جایگزین بدی ها کنیم تا بتوانیم زندگی خوب و آرامی را داشته باشیم.
نتیجه گیری:
به امید آن روزی که وقتی به اطرافم نگاه میکنم جز عشق و محبت و انسانیت و خوبی چیز دیگری نبینم و همه به همدیگر خوبی کنند و تمام بدی ها از بین بروند.

جوابی دیگر ۲:
موضوع: از بهار تا زمستان زندگی
مقدمه:
گذر روزگار آدمی را به افتان و خیزان می اندازد، از آن رو که در این گذشت این ایام روزهای شیرین هست، همچنین روزگاری تلخ، و گاهی وقت هاست که انسان از تعجب انگشت به دهان می ماند که چگونه این ایام بر سر راه زندگی او آمده و چگونه این ایام را سپری کرده است.
بدنه:
روزگار همیشه در گذر است و با هر تغییر فصل، طبیعت به ما یادآوری می‌کند که هیچ چیز ثابت و دائمی نیست. همان‌طور که بهار جای خود را به تابستان می‌دهد و تابستان به پاییز و زمستان ختم می‌شود، زندگی انسان نیز مملو از فراز و نشیب‌ها، خوشی‌ها و ناخوشی‌هاست.
وقتی خوبی می کنی، در جایی دیگر از روزگار دستی برای کمک رساندن به سمت تو دراز می شود؛ تو رشد می کنی و باعث رشد دیگری هم می شوی. اگر در جایی خطایی از تو سر بزند و در پی جبرانش نباشی، در جایی از ایام همچون بومرنگ همان اتفاقات به سویت می آیند.
خورشید هر روز طلوع و غروب می کند؛ ماه هم دوره ای را برای خود طی می کند که هر ماه این دوره تکرار می شود. و این تکرار است که گذر ایام را بوجود می آورد. انسان آگاه می داند که سردی های روزگار باقی نمی مانند و خوشی ها هم پایدار نیستند.
نتیجه:
پس انسان عاقل دل به خوشی های این ایام نمی بندد و از  سردی روزگار نمی هراسد؛ بلکه با عبرت گرفتن از گذشته، امید داشتن به آینده و دریافتن حال، زندگی خود را آباد می کند.