معنی درس ۱۰ فارسی دوازدهم (فصل شکوفایی) + آرایه ها - همیار آموزش

آرایه های ادبی درس دهم فارسی دوازدهم

معنی فارسی دوازدهم  /  درس دهم: فصلِ شکوفایی

معنی:
ای دوست! اگر قبل از انقلاب غم و اندوه، امید و آرزوی ما را نابود کرد، بعد از انقلاب، بوی آزادی که مانند باغ زیباست، به مشام میرسد
قلمرو زبانی:
دیروز: قبل از انقلاب
سوخت: نابود کرد
بار: محصول، میوه
بیت: سه جمله
دوست: نقش منادا
غم: نقش نهاد.
قلمرو ادبی:
دیروز و امروز: تضاد و مجاز از قبل و بعد از انقلاب
غم نابود کند: تشخیص
باغ: استعاره از جامعه ایران
بهار: استعاره از انقلاب
برگ و بار: استعاره از امید و آرزو
برگ و بار و باغ و بهار: مراعات نظیر
بار و بهار: جناس ناقص افزایشی
بار و باغ: جناس ناقص اختلافی
منو تو: مجاز از همه مردم ایران
برگ و بارِ من و تو: اضافه استعاری
سوزاندن برگ و بار: کنایه از نابودکردن امید و آرزو
بوی می آید: حس آمیزی

معنی:
دوران رژیم شاهنشاهی مانند برزخ پُر از درد و غم بود و چشم مردم جز تاریکیِ ظلم و ستم چیزی نمیدید.
قلمرو زبانی:
*برزخ: حدّ فاصل میان دو چیز، زمان بین مرگ تا رفتن به بهشت یا دوزخ، فاصله بین دنیا و آخرت
بیت: یک جمله با پرسش انکاری
قلمرو ادبی:
برزخ سرد: استعاره از جامعه دوران شاهنشاهی
کوچه های غم و درد: اضافه تشبیهی
شب: استعاره و نماد ظلم و ستم
سرد و درد: جناس ناقص اختلافی
سرد: ایهام: ۱.سرد ۲.بیروح و افسرده
چشم: مجاز از وجود شخص
شب و تار–غم و درد: تناسب
واج آرایی «د»

معنی:
در دوران رژیم گذشته، من و وطنم پُر از غم و غصّه بودیم؛ اما در دوره جدید، امام خمینی ما را به سوی پیشرفت و روشنایی رهبری میکند
قلمرو زبانی:
آیینه دار: انعکاس دهنده
بیت: سه جمله
فعل «بود» در مصراع اول به قرینه لفظی و فعل «است» در مصراع دوم به قرینه معنایی حذف
قلمرو ادبی:
دیروز و امروز: تضاد و مجاز از قبل و بعد از انقلاب
باغ و داغ: جناس ناقص اختلافی
من و چمن: جناس ناقص افزایشی
باغ و چمن و دشت: تناسب
غربت باغ و آیینه دار بودن خورشید: تشخیص و استعاره
باغ: استعاره از جامعه ایران
دشت: استعاره از ایران
یک چمن داغ: کنایه از غم و اندوه بسیار
داغ: ایهام تناسب:۱.غم ۲.بسیار گرم (که با خورشید تناسب دارد
خورشید: استعاره از امام خمینی(ره)

معنی:
زندگی ما در رنج و اندوه میگذرد؛ پس با من بهسوی خوبیها و نیکیها بیا، به جایی که پیشرفت و شکوفایی در انتظار ما است.
قلمرو ادبی:
غبار: استعاره از ظلم و ستم
باران: استعاره از آزادی و نماد شادی
جویبار: نماد حرکت و جوش و خروش
واج آرایی «غ»
جویبار منتظر باشد: تشخیص
غرق چیزی بودن: کنایه از تحت تأثیر کامل چیزی قرار گرفتن
غبار و باران: تضاد
صد: اغراق و مجاز از بسیاری

معنی:
دوران بعد از انقلاب، زمان پیشرفت و شکوفایی ماست؛ پس با من همراه شو تا با شهیدان که گل های سرخ انقلاب اند، سرود آزادی بخوانیم
قلمرو زبانی:
بیت: چهار جمله
نقش دستوری واژه »فصل« به ترتیب: نهاد – مسند – تکرار (نقش تَبَعی)
گل: نقش متمم.
قلمرو ادبی:
این فصل: استعاره از دوران انقلاب
شکوفا شدن: کنایه از رشد یافتن و پیشرفت
فصل: آرایه تکرار
با گل بخوانیم: تشخیص
من و تو: مجاز از همه مردم
فصل و شکوفایی و گل و بهار: مراعات نظیر
گل: نماد شهید.

معنی:
با من همراه شو؛ اگر در این همراهی و مبارزه، جان خود را از دست دادیم، به جای آن، عشق به وطن مانند گل سرخ از ما به یادگار میماند
قلمرو زبانی:
بیت: چهار جمله
جان: نقش مفعول
نسیم: نقش متمم
دوست: نقش منادا
گل: نقش نهاد.
قلمرو ادبی:
نسیم سحرخیز: تشخیص و استعاره
نسیم و باغ و گل: تناسب
جان سپردن: کنایه از مُردن
نسیم: نماد حرکت
باغ: استعاره از کشور
گل: استعاره از مبارزه و آزادی و عشق به وطن
گل مانند یادگار: تشبیه.

معنی:
مانند رود، بی تاب و بی قرارِ رسیدن به دریا هستم. من به سمت مردم میروم؛ همان جایی که وعده دیدار و محل آرامش همه ماست.
قلمرو زبانی:
بیت: چهار جمله
رود و سو: نقش متمم
جای قرار من و تو: بدل (نقش تَبَعی).
قلمرو ادبی:
من مانند رود: تشبیه
امیدوار بودن برای رود: تشخیص و استعاره
قرار: ایهام: ۱ .آرامش ۲ .محل وعده
رود و دریا: تناسب
دریا: استعاره و نماد رهایی و آزادی و تکامل
بیقرار و قرار: تضاد
واج آرایی «ر».