معنی شعر ستایش فارسی ششم ابتدایی - همیار آموزش

شعر ستایش فارسی ششم

معنی فارسی ششم ابتدایی / ستایش:

۱- به نام آن که جان را فکرت آموخت ◈※◈ چراغِ دل به نورِ جان برافروخت
معنی: به نام خداوندی که به روح آدمی توانایی فکر کردن بخشید و به دل همانند چراغی نور بخشید
کلمات:
جان: روح
فکرت: اندیشه کردن ، فکر کردن
آموخت: یاد داد
دل: قلب
نور: روشنایی
برافروخت: روشن کرد

۲- ز فضلش هر دو عالم، گشت روشن ◈※◈ ز فیضش خاکِ آدم، گشت گُلشن 
معنی: از بخشش خداوند هر دو جهان روشن و نورانی شد و خاکِ وجود آدم، گلستان شد
کلمات:
زِ: مخفف از
فضل: بخشش ، احسان
فیض: بخشش ، عطا
گلشن: گلستان

۳- جهان، جمله، فروغِ نورِ حق، دان ◈※◈ حق اندر وی ز پیدایی است پنهان 
معنی: جهان را به تمامی، پرتوی از نور وجود خداوند بِدان و خداوند به دلیل آنکه در کمال پیدایی و آشکار بودن است، در این جهان پنهان به نظر می رسد.
کلمات:
جهان: دنیا
جمله: تمام ، همه ، همگی
فروغ: نور ، روشنایی
دان: مخفف بدان
حق: در اینجا یعنی خداوند
اندر وی: در او
پیدایی: آشکار بودن
پنهان: نهان ، مخفی

۴- خِرَد را نیست تابِ نور آن روی ◈※◈ بُرو از بهرِ او، چشمِ دگر جوی
معنی: عقل انسان توانایی درک خداوند را ندارد برای دیدن خداوند باید دنبال چشم دیگری (چشم دل) بود
کلمات:
خِرد: عقل
تاب: توان ، قدرت
روی: چهره ، صورت
از بهر: برای
دگر: مخفف دیگر
جوی: مخفف بجوی ، جست و جو کن

۵- در او هرچه آن بگفتند از کم و بیش ◈※◈ نشانی دادهاند از دیده‌ی خویش 
معنی:  هرچه کم و زیاد از خداوند گفته‌اند همه بر اساس دیده های چشم خود بوده است
کلمات:
در او: درباره ی او
بیش: زیاد
دیده: چشم
خویش: خود

۶- به نزدِ آن که جانش در تجلّی است ◈※◈ همه عالَم، کتابِ حق تعالی است 
معنی: آن کسی که جانش در حضور خداوند قرار دارد، همه ی جهان را همچون کتابی می داند که از وجود خداوند خبر می دهد
کلمات:
به نزد: پیش
تجلّی: جلوه گری ، آشکار شدن
عالم: جهان
تعالی: بلند مرتبه ، برتر

معنی کلمات شعر ستایش ششم

جان: روح	پیدایی: آشکار بودن
فکرت: اندیشه کردن ، فکر کردن	پنهان: نهان ، مخفی
دل: قلب	خِرد: عقل
آموخت: یاد داد	تاب: توان ، قدرت
نور: روشنایی	روی: چهره ، صورت
برافروخت: روشن کرد	از بهر: برای
زِ: مخفف از	دگر: مخفف دیگر
فضل: بخشش ، احسان	جوی: مخفف بجوی ، جست و جو کن
فیض: بخشش ، عطا	در او: درباره ی او
گلشن: گلستان	بیش: زیاد
جهان: دنیا	دیده: چشم
جمله: تمام ، همه ، همگی	خویش: خود
دان: مخفف بدان	به نزد: پیش
فروغ: نور ، روشنایی	تجلّی: جلوه گری ، آشکار شدن
حق: در اینجا یعنی خداوند	عالم: جهان
اندر وی: در او	تعالی: بلند مرتبه ، برتر

هم خانواده شعر ستایش ششم

عالم = علم= معلوم
حق = حقایق = محقق
پنهان = نهان
نشانی= نشانه

متضاد و مخالف کلمات شعر ستایش ششم

بر افروخت ≠ خاموش کرد
روشن ≠ خاموش
پیدایی ≠ پنهانی
نور ≠ تاریکی
کم ≠ بیش
خرد ≠ جهالت

در بخش بالا از سایت همیار برای شما ، معنی شعر ستایش فارسی ششم ابتدایی را قرار دادیم پیشنهاد میشود برای بخش بعدی از معنی کلمات درس اول فارسی ششم و برای بخش قبلی از معنی کلمات نیایش فارسی ششم استفاده نمایید.